Intervju: Maksim Vojvodić, narodni guslar /
Student treće godine istorije Maksim Vojvodić postao je narodni guslar sa samo 20 godina. Crnu Goru je predstavljao sa ovim instrumentom u Londonu, nastupivši sa operskim pjevačima Boljšoj teatra. U Podgorici i Nikšiću uči mlade pjevanju uz gusle i guslanju. Predvodi izvornu grupu „Peče“ i član je Folklornog ansambla „Crna Gora“.
Zavolio gusle kao dijete, a guslanje je tradicija u kući
Maksim Vojvodić posjeduje desetak gusala i zna oko 15.000 stihova. Studij istorije mu pomaže da razdvoji istorijske činjenice od legendi i mita, kojima obiluju epske pjesme. Sa guslama koje nas čine posebnim i uzvišenim, možemo postati poštovani i cijenjeni u svijetu, smatra naš najbolji mladi guslar.
Maksim je zahvalan svojoj porodici i prethodnim generacijama što su sačuvale gusle kao instrument, te ističe da su im se divili Gete, Jakob Grim, Tomazeo, kao i Tesla, Pupin i Njegoš.
Još je Vuk Karadžić, obilazeći Crnu Goru i Hercegovinu, zapisao da skoro da nema kuće u kojoj nema gusala. Ni Maksimova porodica, koja je sa Pivske planine, nije bila izuzetak.
- Moj otac je guslar ,,za svoju dušu", ali je bio i majstor gusala. Prve gusle sa kojima sam se susreo, bile su njegove. Osim toga, često je posjećivao kulturne manifestacije na kojima se guslalo, pa je vodio i mene. Sve je to uticalo da zavolim gusle iz dubine duše. Kada nisu znali kako da me umire kao dijete, puštali su mi gusle ili izvornu pjesmu. Gledao sam na snimcima kako se guslari otmeno ponašaju na sceni, slušao tekstove pjesama koje pjevaju, pa ih imitirao pošto bi završili. ,,Pivska svadba" i ,,Božić u Pivi" u izdanju RTCG-a, odgovorni su što ne znam ko su glavni likovi popularnih crtanih filmova iz tog perioda. Vidjevši moju neizmjernu ljubav prema guslama, porodica i prijatelji su mi kao poklon najčešće darivali gusle. Tradicija u porodici je prenesena i na sestru koja se bavi etno pjevanjem, kao i osmogodišnjeg brata koji se već pet godina druži sa guslama i nastupa na manifestacijama, otkriva nam ovaj talentovani mladić.
Gusle treba razumjeti na pravi način
Gusle su za njega sveti instrument prema kome bi se trebalo ophoditi sa posebnim pijetetom. Siguran je da je njihova moć neograničena, ako ih razumijemo na pravi način. Najprije, veoma je značajna njihova edukativna funkcija i sposobnost da prikažu događaje koji čine našu bogatu istoriju. Poseban akcenat je na emotivnoj funkciji gusala.
Sa 20 godina stekao najviše zvanje u svijetu gusala ,,Narodni guslar"
Najbolji mladi guslar smatra da je veliki trud najviše doprinio njegovoj afirmaciji. Iako je mlad, guslarski “staž” je ispunio stotinama koncerata, a sa 20 godina je stekao najviše zvanje u svijetu gusala ,,Narodni guslar", osvojivši prvo mjesto na Saveznom festivalu Srbije, Crne Gore i Republike Srpske u Beranama, 2019. godine. Tome su prethodila dva prva mjesta na republičkim festivalima i pet uzastopnih prvih mjesta na saveznim omladinskim festivalima. Osim toga, njegov dosadašnji rad čine tri samostalna i jedan grupni CD. Od osnivanja Škole gusala pri Sabornom hramu Hristovog Vaskrsenja u Podgorici 2014. godine, bavi se obučavanjem. Nakon te prve škole gusala u Crnoj Gori, počinju da funkcionišu i u ostalim gradovima. Kada je upisao fakultet, osnovao je Školu gusala “Sveti Đorđe” u Nikšiću.
- Instrument koji natjera na suzu, naježi, nadahne, smiri aritmiju srca (sopstveno iskustvo) je nešto što je teško objasniti riječima. Takođe, rodoljubivi karakter se ne smije izostaviti. Šta reći o predmetu koji je, u vrijeme borbe za slobodu, zabranjivan pred boj, zbog nadahnuća i morala koji je premašivao granice života. Sve ove funkcije, kao i brojne druge koje gusle posjeduju, mogu se uočiti ,,ako i samo ako" se posmatraju kao sklad muzičke, dramske i književne umjetnosti. Iskreno me raduje što u posljednje vrijeme ima sve više ovakvih ljubitelja gusala, iskren je Maksim.
Saradnja sa operskim pjevačima Boljšoj teatra
Maksima Vojvodića smo pitali da nam izdvoji najpoznatiji nastup i promociju gusala.
- Svaki nastup mi je drag na svoj način, ali ću posebno izdvojiti projekat ,,Blago Crne Gore" drage Sare Vujošević i saradnju sa operskim pjevačima Boljšoj teatra. Ovaj projekat prezentovan je u Londonu, u katedrali Sv. Pavla. Sadržao je izvođenje starih crnogorskih izvornih pjesama na operski način. Između ostalog, čast mi je bila zapjevati o Vuku Mandušiću i biti dio tačke ,,Još ne sviće rujna zora" sa velikanima poput Dmitrija Trapeznikova i Dmitrija Grinikha. Londonska publika je bila oduševljena nastupom, a ja nosim u srcu veoma drago sjećanje na tu manifestaciju. Osim toga, posebno me raduju tematske večeri. Jedna od najboljih u organizaciji našeg društva bila je ,,Žena u epskoj poeziji", gdje smo sve pjesme posvetili ženama i njihovoj veoma važnoj ulozi u istoriji i pjesmi. Takođe, posebna mi je uspomena na koncert na Kolarčevom univerzitetu u Beogradu, posvećen Patrijarhu Pavlu, ističe Maksim, ali ne zaboravlja nabrojiti ni nastup u Beranama, gdje je dobio zvanje narodnog guslara.
Maksim svoju misiju širi i na pjevačku grupu ,,Peče" osnovanu 2015. godine sa namjerom da očuva izvornost muzike u Crnoj Gori. Izvorna pjesma je jedan od najljepših segmenata tradicije koju ne smijemo modernizovati, već je sva njena ljepota upravo u toj jednostavnosti koja dira u srce svakoga ko je vezan za svoju postojbinu i zavičaj, bez obzira na to gdje je rođen. Članovi ove Izvorne grupe su mladi guslari i izdanci Škole gusala ,,Vojvoda Mina Radović", a broji oko dvadeset članova. Nastupaju širom regiona na raznim manifestacijama.
Istorija i gusle
Zanimljivo za čuvara tradicije Maksima Vojvodića je što studira istoriju na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, što daje povoda da ga pitamo o vezi te dvije discipline.
- Istorija me zanimala od kada i gusle. Istorija i gusle, makar u Crnoj Gori, ne mogu jedno bez drugoga, ali sa određenim oprezom. Iako veliki broj događaja koje gusle opjevaju potkrepljuju činjenice, nerijetko je narodna tradicija znala istupiti iz okvira objektivnog i opisati nešto ne baš onako ,,kako je uistinu bilo". Razlog tome je najprije težnja pjesnika da podigne moral narodu u borbi za slobodu, za opstanak na golom kršu, na sudaru Istoka i Zapada. Nije bilo lako u tome vremenu živjeti na prekretnici civilizacija. Uloga gusala je bila spasiteljska. Guslar je znao inspirisati vitešku pogibiju, jer koga gusle opjevaju, ime mu ne umire. Stoga, kao student istorije i guslar, imam mogućnost da uporedim različita gledišta na prošlost, steknem sopstveno mišljenje i uvjerim se u vjerodostojnost onoga o čemu pjevam. Pjesnička sloboda je uvijek dostupna i zato su istorijske činjenice te koje će potvrditi ili razuvjeriti određeni dio prošlosti. Primjer u crnogorskoj istoriji vezan za narodno predanje jeste bitka na Carevom Lazu. Istorija ne poznaje tu bitku. O njoj je prvi pisao mitropolit Vasilije Petrović u prvoj istoriji o Crnoj Gori, koji je predstavio ne onakvom kakva je bila, nego kakvu je on želio. Razlog tome nijesu njegovi snovi i nadrealnost, već težnja da Rusiji prikaže narod junačkog soja koji nikada nije bio pod Turcima, kako bi Rusija pomogla Crnu Goru, u čemu je Vasilije i uspio. Kasnije će o Carevom Lazu pisati i ostali Petrovići, ali istorijske činjenice ne znaju za tu pobjedu izvojevanu nad Turcima. Razlog tome je opstanak i izvor egzistencije u ljudskom duhu toga vremena. U tome se ogleda značaj gusala kome sam dao poseban akcenat u nekom od prethodnih pitanja, otkriva nam Maksim, koji će uskoro biti nastavnik istorije.
Gusle moje od javora suva
Inspirisani znanjem i posvećenošću ovog mladog Pivljanina, pitali smo ga, ovom prilikom, koje su gusle najbolje i koliko ih ima.
- Najbolje gusle prave se od posebnog javorovog drveta - džefer javora. Kada se dovoljno osuši, može se početi sa radom. Na tzv. glavi gusala nalaze se divokoza, orao ili konj, koji simbolišu slobodu, uzvišenost i snagu koju gusle reprezentuju. Na karlicu se stavlja najčešće jareća koža i namotava se od šezdeset do osamdeset struna. Ranije su strune bile sa konjskog repa, dok je danas najčešće u upotrebi silk debljine 0,16 ili 0,18cm. Kada se zategne konjić ili kobilica na guslama, gusle proizvode zvuk. Zvuk gusala zavisi od mnogih faktora tokom izrade. Majstor je uspio onda kada gusle prate guslarev glas, kao da su jedno. Moja kolekcija gusala je ispunjena radovima raznih majstora. Posjedujem desetak gusala, otkriva Maksim.
Zna napamet preko 15.000 stihova
Pitali smo mladog narodnog guslara i koliko pjesama zna, koja mu je najdraža i zbog čega.
- Iako nijesam računao zbir pjesama koje znam, njihov broj iznosi od 150 do 200 ili više od 15.000 stihova. Nijednu pjesmu posebno ne izdvajam, već se vremenom mijenjaju u repertoaru. Praktikujem da ne ponavljam pjesme, što radi jedan dio guslara, jer na taj način je nemoguće upoznati slušaoce sa ljepotom i raznolikošću gusala. Ako bih morao, izdvojio bih narodne pjesme: “Ropstvo Janković Stojana”, “Nebesnu liturgiju”, “Bog nikom dužan ne ostaje”, kao i pjesme novijeg doba: “Mojkovačka bitka” Radovana Bećirovića Trebješkog, “Zirka Kajovića”, “Hajka Mušovića”, “Udaja princeze Jelene”, “Sabljo moja, ti mi krvnik bila”, “Knjaz Danilo i Kadići”, kao i mnoge druge koje čine vrhunac epskog deseterca i osmerca, nabraja Maksim.
O budućnosti gusala u Crnoj Gori
Da li se gusle mogu kulturno i turistički valorizovati? Pošto budućnost gusala u Crnoj Gori zavisi od cjelokupnog društva i njegovog gledišta na gusle, Maksim priznaje da uporno radi da razbije stereotipe i predrasude o guslama koje su kaže, nažalost, nametnute od visokih državnika, naučnika i političara.
- Primjeri kao što su guslarska mitomanija, lelekačke revije i orgije, nipodaštavaju gusle i tjeraju da se okače o klin i zaborave za sva vremena. Takođe, tvrdnje da sa guslama ne možemo u Evropu, govore o tome kakve su one u očima pojedinaca. Često to upoređujem sa tim, šta bi se desilo da neko jednom Škotu pokuša da izostavi gajde iz svoje kulture. Moje je mišljenje da upravo sa guslama i nečim što nas čini posebnim i uzvišenim, možemo postati poštovani i cijenjeni u svijetu. Iskreno se nadam da će ovakvih slučajeva negacije gusala biti sve manje. Svjedok sam tome da gusle dobijaju na značaju u posljednjih nekoliko godina i vraćaju se svojoj uzvišenosti i otmenosti. Srbija je zaštitila pjevanje uz gusle kao nematerijalno blago, što mislim da možemo i mi, ukoliko Ministarstvo pokaže interesovanje i iskrenu želju za tim - vjeruje Maksim Vojvodić.
Kako je Crna Gora država kojoj je turizam jedna od najrazvijenijih grana, Maksim smatra da gusle treba predstaviti kao jedan od osnovnih simbola Crne Gore. Iz iskustva sa turistima nosi veoma zanimljive komentare i oduševljenja, kao i njihovo uzvišeno gledanje na crnogorsku nošnju kada on predstavlja našu zemlju u inostranstvu. U ovom intervjuu, narodni guslar Maksim Vojvodić iskazuje i uvjerenje da kad bi se društvo kolektivno pozabavilo uzdizanju gusala na ljestvicu ravnu pozorišnoj predstavi, osjetili bi njihovu moć i ulogu u društvu.
